МА-ОШ ҲАҚИДА БАЛЛАДА

Тонгдан хотин аридек,

Ғўнғирлар бир нима деб.

"Концерти" тугар балки, 

Мендан калтак-палтак еб.

Кўз очмоққа хоҳиш йўқ,

Хоҳиш бўлса, йўқ мадор. 

Қулоқ қимирлатмоққа,

Холим йўқ, ўчган матор.

Кайфиятиям кийилиб,

Эзилган калиш мисол.

Белимдан қувват қочган, 

Қирққа кирмай, бўлдим чол.

Ҳолим кўрим хотиним,

Чой-пой қилди, югуриб.

Қорин оч, лек иштаха, 

Ўлган кучли ток уриб.

Э, нодон, бу иштаха

Балки кетган бош олиб? 

Шунақанги ейсан-а

Турса дастурхон тўлиб.

Кўнгилга қил сиғмайди,

Мия ғовлар, тирриқ таъб.

Кимларнидир тик қилиб,

Cўкким келар бўралаб...

Бечора хотин бўлса,

Тилдан қўймас узрни.

Бир оз чалғийман дея,

Қўйдим телевизорни.

Қайда, уям бефойда,

Нуқул “динғир-динғир”-а!

Қай бирига ўтмайин,

Бир-хил “минғир-минғир”-а!

Нажот истаб, дўстларнинг

Рақамини тераман.

“Мана ман”, деганидан

Ёрдам сўраб кўраман.

Хурсанд бўлиб, булбул қиз

Сайраб, асабни ейди.

“Кечирасиз, ҳисобда

Маблағингиз кам”, дейди.

“Дард устига чипқон” бу,

Йиғлайинми, кулайми?

Ёки бор аламимни 

Хотинимдан олайми?

Йўқ-йўқ, бундай тилакнинг 

Эллик грамм давоси.

Дарддан тўлган юракнинг

Янгиланар ҳавоси.

Оқил фикр куч бериб,

Мисли қушдек учаман.

Ошхонадаги оппоқ,

Музлатгични қучаман...

Дилда минг бир хаяжон,

Томоқ бўлса, тақиллар.

Меҳримдан қувват олиб,

Музлатгич ҳам шақиллар.

Тамшаниб, аста очсам,

Турар бўм-бўш, хувиллаб.

Ўлжаси йўқ бўридек,

Юбораман увиллаб.

Бош айланиб, кўз олдим,

Қоп қора тутун бўлди.

Умидсиз ва мажолсиз,

Ерга ўтириб қолдим.

Бир пайт ўнг оёғим,

Қалтирайди ўзгача.

Баъзўр чидаб турибман,

“Тўхтайман”, демас ҳеч-а!

Охири чидай олмай,

Пайпаслаб кўрдим аста.

Билсам, у чўнтакдаги

Телефон-вибрация.

Қарасам, ишхонамдан,

Ҳеч гаплашгим келмади.

Қайта-қайта қўнғироқ,

Кўтармасам бўлмади.

Касалга солиб жиндай,

Салом бердим, амаллаб.

Деди: “Ака, кечиринг,

Безор қилдим сахарлаб.

Ҳозиргина эшитдим:

Суюнчини тайёрланг!

Бугун байрам, кечгача

Шиша билан бўлар жанг!”

Дедим: “Ука, мазам йўқ,

Бу сафар мен захира.

Шамолладим шекилли,

Жангга холим йўқ сира!”

“Майли, ака, омонлик,

Муродингизга етинг!

Ҳа айтганча, кассадан 

Ойликни ола кетинг!”

Ойлик деган каломдан,

Кўзлар мошдек очилди.

Танамга танда қурган,

Дардлар ҳар ён сочилди...